kendim olmanın ağırlığı.
eminim ki, tanrı var olsa ve beni iki eliyle birden tutsa; bir eli kafamda, öteki eli ayaklarımda, bir sağa bir sola çevirerek, sır...
ölümüm trajedik bir vakaydı.
en azından duyduğum kadarıyla; filmlerdeki gibi değildi, kitaplardaki gibi de değildi. kimse bayılmamış; kendinden geçip dizler...
Ve işte gözlüklerimiz, doğan güneşi örten kırmızı perde, iki güzel kedi… ve ben hayatı ellerimden, avuçlarımdan süzülerek kaçan kum gibi yitiriyorum sanki; d...
hava grilerle kaplandığında gökyüzü; hüznünü, öfkesini, içinde biriktirdiği tüm acıları, çekinmeden var gücüyle üzerimize saldığında dağların durağanlığının ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
