Uyumuyorduk artık, çünkü zemberekleri arasında yatıyorduk
hüznün
ve büküyorduk göstergeleri çomaklar gibi,
ve fırlayıp kamçılıyorlardı zamanı kan çıkasıya...
Batmakta olan güneşin son ışınları yüzüme çarpıyordu. Bu his paha biçilmezdi. Bıkkınca oturduğum çimenliklerden kalkarak kayalıklara doğru yürümeye başladım....
I. Geyikli Gece
Halbuki korkulacak hiçbir şey yoktu ortalıkta
Her şey naylondandı o kadar
Ve ölünce beş on bin birden ölüyorduk güneşe karşı.
Ama geyikli...
ben az konuşan çok yorulan biriyim
şarabı helvayla içmeyi severim
hiç namaz kılmadım şimdiye kadar
annemi ve allahı da çok severim
annem de allahı çok se...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok