Betül Erva

Ama sen gerçekliğime beton döktün

Kendime varmaya her çıkışımda taşkınlığa yol açtın

Dili kemiklere bağladın ve sözcükleri anlama küs ettin

Her sığınak di...

Ben yol kenarında sırf toprağa aşık yalnız filizlenen bir çiçeğim

Tanrı’m, senin rüzgarın darmadağın etmeseydi

Ben yaşamın içinde yalnız tek çiçeğim

Taşla...

Toprağın yağmurla seviştiği gece,

Ay ışığı altında sevginle bir oldum.

Yıldızlardan biri dokundu gözlerimle,

Tenimde binlerce ışık yarası.