Kübra Hazal Çankaya

ağrı / o.

İçimde büyük bir boşluk ile uyandım. İçimde kocaman bir boşlukla. Dün gece için senden özür dilemeyi düşündüm sonra, sonra bir kahve yaptım. Kendi...

gittiğim her yerde parmak ucunda duran bir kadına çevirdin beni,

parmaklarını parmaklarımın arasına öyle olması gerekir gibi bıraktın,

eylüldü -altı yıldan...

bir bulut içine kapandığında

taştan yapılma ve hala yerli yerinde

bir kapının tam önünde

'havayı biri içine çekmiş' dedin.

öylesine, çünkü başka türlüs...

yazın bittiği ve baharın bir türlü başlamadığı yerde,

o ağır kahverengi çalılarda bekliyorum bir şeylerin olmasını.

yol görünüyordu ve belirdiği yerde yiti...

uyandım, diğerlerine göre yine pek geç bir saatte. hayatta beni bir şey beklemiyor. daha dün'e kadar vardi, en az beş dakika sayardım minnettar olduklarımı. ...

Ne ilaç olacak bu boşluğa? Gitmediğim hiç yol kalmadı. Öylece duruyorum odanın ortasında; evde, sokakta ve şehirde. Gitmek çekiyor canım, bunu da anlatmak is...

tüm oyunları toy parmaklarımla bozdum, 

sonunda satırbaşındayım,

sıcak uzun sonunda veda edilen yazlardan, loş kış uykularından,

sustukça derinleşen o kab...

gerçi sessiz ve kendi halinde bir yaraydım, biliyorum,

ve onlar çekip giden taraftalardı.

ne zaman biraz kımıldamaya yeltensem, bu bile

onların yanına bir...

bir yerlerde filizlenen tohumların o taze kokusunu alıyorum,

ciğerlerime doluyor- o duman dolu yerde yok olup gidiyor.

ne zaman bu kokuya inansam kendimi ...