ambra

Bir buhrandır ki dikenli tel gibi sarar halet-i ruhiyemi 

Müteavvic gövdeme merkuz bir hançer gibi ölüm

Kaburgalarıma mıhlanmış bahek söndürmüş, fesada gir...

Uyuduğunu biliyorum, uyandığını ardından

Karanlıkların ardında örümcek ağlı duvarlarımın içinde 

Kurşuni gök kubbenin altındaki bıçaktan yolları gözlüyorum...

Issızdı zaman, yaşamsız ormanlar içinde bir yerde 

Yüreğimi kemiren bir içgüdü baş gösteriyor 

Kapıların aralıkları hep buzdan ve karanlık 

Ne ben çıkabil...

Ağlamaz ardımdan ne gün ne gece

Bir düş kırığı kadar terk edilmiş olacak ölümüm

Aramak, unutmamak için aramak kopmuş bir fırtınayı

Yıkıma fısıldayan dizel...

Çürük silsileler koşuyor gecemde

Geçmiş ve keder bir bestede can buluyor

Sen geliyorsun aklıma

Kan fışkırıyor kaldırımlarından

Yine dolambaçlı bütün yoll...