Elif Olcay

Lise yıllarımdan beri edindiğim bir alışkanlığım var; okuduğum kitapları özetlerim. Önce kitabın arasına bir karalama kağıdı koyar, sonra aldığım küçük notla...

(Bu, abimden dinlediklerimle yaptığım bir kurgudur. Yaşanmışlık ondan, öykü benden, takdir sizden)

90’lı yılların sonunda, Antep’in bir ilçesinde, iki bekar...

Önce konuşan, yürüyen ve nefes alan, yemek yiyip su içen, susan ve gülen herhangi biriydin benim için. Yani evet, insan ama daha çok bir bedenden ve o bedeni...