Toggle navigation
Edebiyat
Roman
Şiir
Öykü
Günlük
Gezi Yazısı
Masal
Deneme
Eleştiri/Çözümleme
Biyografi
Sinema
Ne İzliyorum
Çözümleme/Eleştiri
Müzik
Ne Dinliyorum
Bana Ait
Çocuk
Kitap Önerisi
Film & Tiyatro Önerisi
Diğer
Fotoğraf
Resim/Çizim
Gezi&Mekan Öneri
Plastik Sanatlar
Tasarım/İllüstrasyon
Güncel
Genel Kültür
Ne Okuyorum
Sözlük
DESTEK OL
Giriş Yap
Sabri Çetinkaya
@esyeb
https://twitter.com/paltoya...
91
Takip Edilenler
43
Takipçiler
YAYINLANANLAR (1)
BAŞLIKLAR (0)
YORUMLAR (40)
BEĞENİLENLER
Eskişehir'de yaşadığım mükemmel insanlarla geçen mükemmel zamanlardan sonra altımızda 83 model klasik mk1 ile ki kendileri ilk arabamızdı, dönüş yolumuzu, ömrümün sonuna kadar başa sarmak isterdim. Yolu görmemizi engelleyen sağanak yağmur, teyibimiz olmadığı için elime aldığım gitar, biz hippiyiz diye kollarımıza, başımıza doladığımız şal, çapıt vs ve en sevdiğim birkaç dostumdan bir tanesi dir...
şiddetin ve öldürmenin hiçbir şekilde meşrulaştırılamayacak bir şey olduğunu savunuyorum ama bazı zamanlar şiddetin değil, öldürmenin günah ya da suç olmaması gerektiğini düşünürüm. Özellikle kendimi affedemediğim zamanlardan sonra, karşı taraf için çok kez dilediğim bir şeydir bu.
Sevdiğim hatta çok daha fazla sevdiğim tonlarca şair var; lakin anlamayı çok istediğim bir şairdir Beşir Fuad. "Yazdıkların pek anlaşılır değil açıkası. Bana anlatır mısın nasıl bir şeydi?" der ve dinlemeye koyulurdum.
@yar halledeceğim :)
@yar Dedem büyüttü beni. Üç dil bilen, sürekli kitap okuyan, İstanbul' da konuşulan Türkçe ile konuşan bir adamdı. Kendi ütüsünü kendisi yapar, öğlenleri bir saat uyurdu. Üstelik adı da Sabri' ydi. Kumarhanenin sahibiydi. Ben de tüm gün onun rakı içişini izlerdim. O İçiyorsa güzeldir diye düşündüm sanırım. Bir dubleyle sarhoş olur, farkedip kızmasınlar diye hemen uyurdum. Güzel günlerdi.
Yatılı okudum ben, öğretmen lisesinde. Ergen erkekler arasındaki üstünlük kurma çabası insanı kavgaya itiyor. Derslerle pek alakam olmadı ama başarısız da sayılmazdım. Sinema salonunun anahtarını çalıp boş koltuklara karşı, sahnede müzik yapardık. Bunu yaparken içerdik, spot ışıklarını açardık. En çok bu kaldı aklımda.
3. sınıfta 8-9 yaşlarımdayken alkole başlayınca yazmaya da başladım. Defterim hala duruyor. Yazdıklarım komik geliyor ama sonuçta yazmışım. Ne aşktı ama.
güzel şeyler olacaktır illaki.
itaatkâr bir duygudur lakin, umudun azaldığını söyleyebilirim.
Bir daha gözlerim sana dokunmasın diye kör oldum.
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok