Dünyayı suladım avuçlarımla
Suyum tükendi, dünya bir türlü yeşermedi
Zaman ilaçtır dedim
Zaman terimleşti
Sevgi, emek bunlar iyileştirirdi
Sevgi ve eme...
Bir yazgıysa eğer bu nasıl diye sormanın bir anlamı olmuyor pek. Bu zaman kaybıdır yıllardır bilim bunu yaptı elbette ki nasıl diye de sormalıyız ancak öneml...
Seni yazmak bende olan seni tüketti
Kağıdın kalemi tüketmesi gibi
Zamanla inancım kamburlaştı
Umudum ekmeksiz kaldı
Düşüncelerim sorgusuz
Duygularım mea...
İşin kolayına kaçtım. Önce kendimden vazgeçtim. Artık ne zaman kendime dönersem döneyim her şey için artık çok geç. Ben zaten hep geç kalırım.
Ve sen, kendin için dünyadaki en önemli insansın. Öyle olmalısın! Aksi hâlde yaşadığın hayat senin hayatın olmaz, -mış gibi- bir hayat sürersin.
Doğan Cüc...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok