Fatoş

Bazen hayat hep güzel hissetirecek sanıyorsun

Yağmur içime, derinliklerime yağsa, ferahlatsa yüreğimi o zaman biraz dinginleşir, berraklaşırdım belki

Yaşamak zoraki, yorucu bir alışkanlık bazen...

Yüreğimde yine derin bir sızı, bu ezgiye hapsolup beklemek istiyorum. Yüreğimdeki sızıyı anlatacakta, kurtaracak beni sanki bu çaresiz ezgi.

Ey Ruhum! Yetme...

Büyük büyük yutkunuyorum neden mi? İçimde biriken sesler dışarıda duyulmasın da gözlerimi açmaya korktuğum bu dakikalarda gözyaşlarım akmasın.

Nasılım biliy...

Zamanı ölümsüzleştirmek derdiyle düştüğüm bu yolda görüyorum ki kendimi yavaş yavaş öldürmekte, tüketmekteyim. Kolay görünen esasında zor bir dönemden geçiyo...