Ümmügülsüm Özdemir

parçalanmadım

yoksa, taş mıydım?

kimsenin beklenilmediği- artık kimsenin beklenilmediği- o köşedeyim.

o gizli köşemde heyecanla birinin gelip de beni bulmasını beklemiyorum.

yemyeşil tepe...

insan olmanın hüznü

ve insan kalabilmenin...

bir dağın zirvesinden, boşluğa doğru yuvarlanırken

göğsümün altındaki savaş meydanında

bir sancı duydum

dün...

belki yıllar sonra bir arkadaşım olmuş

adı, delal

bir de üzerine mine filmini izlemişim

heyecandan uyuyamıyorum.

Endişem güzel günlerin gelmeyeceğine dair değil. Hayır, ben güzel günlerin geleceğine yürekten inanıyorum. Tek endişem o günler gelinceye dek bende neyin yit...

"özlem" duygusuyla yaşıyor olmak...

bir şeyden bir şeye dönüşmeyen hiçbir şey yok yaşamın içinde, öyleyse ben de özlemimin daha faydalı bir şeye dönüşmesini...