merve demirel

o yüzyıllık ağaç

her gördüğümde hayal ediyorum

orada bir meyve olsam

tam boynumdan asılı

tatlı-ekşi kırmızı

bir meyve olsam

koparsalar boynumdan

mosmo...

ateş böcekleri olurdu bahçede, geceleri uçan ateş böceklerini ben kayan yıldızlar zanneder, dilek tutardım. o yüzden herhalde, hiç de gerçekleşmedi dilekleri...

Kaybolma korkusu zamanla damarlarıma yayıldı.

Kalabalıkta kaybolmak, gideceğim yeri karıştırmak kadar basit bir olay değildi bu.

Kendimi kaybediyor gibiydi...

ankara'mı son kez selamlıyorum ve sahneden iniyorum. bitki örtüsü betondur ankara'nın, o yüzden seçtim burayı. ankara'nın en yüksek betonunu. ellerim titriyo...