Adem Gökçe

Bilmiyorum kaçıncı haziran gecesi bu. Bana burada tam da burada sarıl. Bir şiir kadar uzundu bu tümce, sonra.. sonra sarıldık işte..

Ah şu kafamın içinde

Seninle kalacak yerim,

Sensiz düşünecek vaktim kalmadı

Ve nihayetinde artık yaşamak ölümü bekleyen bir süreçten umutlarla dolu yarınlara evrilmişti. 

Seninle konuşmaya başladığım o ilk andan itibaren her şeyin baştan sona değişeceğini hissetmiştim. Bu hissime güvenmemin nedenide seni her görüşümde kalbimin...

Oteldeki Arap müşteriden aldığın 10 TL bahşişi sana döner getiren kuryeye bahşiş veriyorsun(10)

—Teşekkür ediyor.

Komşunun kurusun diye balkona astığı kuru...

Dün;

Dün, beni sevdiğini söyledi

Bugün;

Bugün, bütün gün beni nasıl sevdiğini düşündüm 

Yarın;

Yarın, beni sevdiğinin bilinciyle uyanacağım

Türkü; elbet isyan dolu

Şiir; kafiyesi, başkaldırı

Gökyüzü; baksana yıldızları içilmiş

Şu sokak; kim kazdı hendeklerini?

Bu yürek; amaan neyse ne!

Yağmur yağıyor ve ben sadece bunu bahane edip sevebilirim seni..

Şeb-i Yelda’da enkaz devredilmiş payına,

sen ise küflenmiş saksılarda çiçek yetiştirme telaşında