Kadın kaldırım kenarına çöküp ağlamaya başladı. Neden ağlıyordu, nereye gidecekti bilmeden kaldırım köşesinde ağlıyordu. İleriye gittikçe perspektiften midir...
O’na o kadar çok şey sormak istiyordum ki… Öznesi o olan yüklemi öfke, kin, kırgınlık olan düzinelerce cümle kurmak istiyordum.
Belki de kusmaktı bunun adı....
Soğuktur âşk, ölümden beter.
Minör ruhlara, majör ataklar.
Bu gece sıyrıldım esvaplardan. Kaçamıyorum hatalarımdan, kovalayıp duruyorlar beni. Ne lânet bir...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok