Kafamın içinde bir zindan
Parmaklıkların ardında düşünceler
Ancak seni hatırlayınca mutlu
Ancak seni hatırlayınca özgür kelimeler
İdamlık bir adam
Müebb...
Ah İstanbul seni bırakmak kolay mı?
Bazen güneşli bir günde beni şefkatle seven annem bazen ise gözümde bir damla yaş, ruhumda sızlayıp duran yaram, hasreti...
Sessiz meydanların sesiyim artık
Canım gitti kim ne derse desin
Susmuyorum haykırıyorum işte
sevdim ve de seveceğim
Nurum söndü
Artık ne dersen de
Zamanın çaresizliği ile yürüyordum İstanbul’un sokaklarında
Kör insanlar üstüme geliyor ve
güneş hiç batmıyordu
sanki gece hiç olmuyordu
Çünkü ben hayal ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok