HAMZA MANTAR

Bir gün oldu, kemiklerimde eski bir evin çatırtıları

Başım döndü aynalarda

Saysalar yüzümdeki oyukları

Yaşım belirecek gölgemde

Bir gün oldu, gıcırdayara...

Dar geliyor kalıpları sıkışıyorum 

Yaşamak dedikleri 

Uçurumlarında umudu tanıyorum

Düzlüklerine hiç ulaşamadım

Dar geliyor sokakları sığamıyorum

Mutlul...

Eskimiş bir trenim ben

İstasyonları bomboş kalmış 

Raylarında otlar bitmiş, ağaçlar devrilmiş

Çaresiz bir trenim ben

Vakti geçmiş, erken gelmiş

Kaç vago...

Kapıları tutsunlar 

Kediler artık kaçmasın

Dışarısı hırçındır

Açın perdeleri güneş sızsın içeri

Kedilerin yürekleri hafiftir

Karanlığa gelemezler

İnce ...

Ne yandığımız var, ne söndüğümüz

Ne güldüğümüz var, ne üzüldüğümüz

Yanmış hayatların küllerindeyiz 

Ne doğduğumuz var, ne öldüğümüz 

Yaşanmışların hayâll...

Gözüm üstünüzde yıldızlar,

Gecenin ihtişamlı simleri 

Hesap soracağım yarınlardan

Bir gürültüyle duyacaksınız küfürlerimi

Güneşi bekleyeceğim her gecenin...

Güneş hep aynı şekilde doğar

ve aynı şekilde batar

o hâlde neden insanlar

Hâla bir şeyler umar ?

Mumsuz pastaya üfledi çocuk

Şöyle bir dalgalandı güneş

Hep birlikte üfledik sonra 

Sönüp gitti güneş

Gök gürler ilkin

Düşer yere hikâyelerimiz

Kimisine sevinir kimisine üzülürüz

Anlayınca hepsinin aynı olduğunu

O zaman hep birlikte ölürüz