Merve

Ne ağır gelen şey bazen insan olmak

Taşa bakıp özenir mi insan hiç?

"Taş olsaydım da yanmasaydı canım bu kadar!" diye feryat eder mi ki?

İşte tam da öyle ...

Umut sanıp koşturdugum ufuklar

Meğer içimde taşıdığım boş umudun bir illüzyonuymuş

Emeğime mi yanayım?

Yoksa umidime her sığınışımda bir kez daha yenilişi...

Renkleri solmaya yüz tutmuş fotoğrafın

Her yanına yaşanmışlıkların ruhu sinmiş

Zamanın telaşla koşturan ayak izleri

Beraberinde sürüklemiş canlılığın feri...

Sükunetimin saklı cennetine dalıp gidiyorum

Kitaplarımın durduğu rafların sıcacık selamı karşılıyor hemen

Kahvem her daim masamın sağ köşesinde

İçilmeyi b...