İlayda Kaya

küçük kızım,

senin o veda sandığın anlarda

ayaklarına beton dökmüşler

gidememişsin.

hele de hava biraz serinlemişse ankara'da

şehrin ışıkları izin vermi...

uyudum, uyandım

ben işte içindeki o suçluluk duygusuydum

boş tarlalardaki vicdan azabındım

her şeyin kendi sakinliğinde devam edişinin 

o iğrenç seyrinde...