asli

gözlerimin yangınını söndürürüm tuzlu sularla 

bir özlem, bir hüzün, buruk bir gülümseme biter dudağımım kenarında 

arzularımın peşinden gidecek takatim yo...

adını koymadığım bir şiir yazdım

sonunu bilmediğim bir hikaye

amaçsız bir karakter yarattım

durmadan acır kendine

bir fidan büyüttüm bütün sevgimle

süsl...

durgunluğum içimdeki dinamiğin bir parçası

belirsizlikle sınanmak da bu bokluğun cabası

beynimdeki dinamit bir an önce patlasın

yok saydığım her duygu kap...

Yalnızlığın kalabalığında kaybolmuştum

İnan hiçbir anlamı yoktu varoluşunun

Evet belki çok yorulmuştum, ama olsun

Tek başıma da geçebildim bu yokuşu

İlk ...

içimdeki karmaşadan duyamıyorum sesimi

zaten ne dediğim değil ne yaptığım önemli

sen kördün görmek için feda ettiklerimi

ben yine de çabalamaktan vazgeçme...

acının tebessümü değil tatlı olan

hatıraların silinmesiyle geçer zaman

iyi miydi kötü müydü diye anlamadan

yalnızca bakakalır yalnız kalan

varla yok aras...

ben hatırlanmayacak kadar bulanığım

senin de tek hatıran çabasızlığın

aydınlığın ardındaki karanlığım

ve karanlığı kalbimle aydınlatırım

geceleri unuttum...

karşılıksız da yaşanırdı bana kalsaydı

sevgimdi ağır olan katlanılmazdı 

yetmedi yine de benliğim kaldı

onu da alsaydın yine susardım 

kendimden vazgeçeb...