Leylî

Şayet dünya buysa bitti nefesim.

Şimdiler de daha bir korkar olduğum,

Gün doğumlarından

Batan saatlerden ve bağıran seslerden

Söküp çıkardığım acının boş...

Bir çığlık var kulaklarımda dinmiyor çağrısı

Yedi kat gökler ağlıyor ince ince

Sızlıyor yüreğim olanca kuvvetiyle

Çocukken dizdiğim taşlar düşüyor bire...

Ne zaman gelirse gelsin ecelim,

Hep kırgın olacağım bu dünyaya.

Hüznümü dağıtmadı yağmur

Kederlendikçe kıyılarım tenhalaştı

Bir ben kaldım, bir de yangı...

hayatın anlamını ararken yitirdiğim gençlik mısralarımda gizleniyorum

şehirleri geziyorum sıra sıra

ara sokaklarından izliyorum gökyüzünü, yürüyorum, yürüy...

Yaprakları titretiyor nefesim kaybolmanın korkusuyla

Yürüyorum tüm ıssız sokaklarda ayak izleri

Herkes bulmuş bir sığınakta saklamış bak ellerini

Bir ben ...

Hepimiz içimizdeki eksikliği dahi bilmeden tamamlanmaya çalışıyoruz

Kimi günler bir gülümsemeyle coşan dudaklar

Acı bir gülümseyle dönerler evlerine

Alışt...

Her yeni uyanış bir umuttur

Yüreğimin acısından eksilen küçük bir pay

Bir sızı kaç toplu evin düzenini bozar

Kaç kasabanın,

Kaç insanın gönlünü soğutur e...

Sen anlat İstanbul

Çok da söyleyeceğim yoktu ama,

Akşam yine bastırdı ışıklarını gönül ufuklarıma

Anlat içimden bir sır gibi süzülen denizlerini

Uzaktan ...

Hep aynı evde bir nefessizlik yankısı duyuyorum

Kulaklarımdan gitmiyor seslerinin izleri

Sabaha kadar keskinleşen bir sızıyla doluyorum

Bir elin buruşuk b...

Bu saadet topraklarında körelmiş duygularım

Surlarıma atılan fitili özenle ateşleyen

Fotoğraflara sığınan bir adam var içimde

Suskun dudaklarımı yakıyor t...