Oğuz Kaan Çıraklı

Gül olsa ne yazar

Dikeni bana batarken

Bana ağaç lazım,

Beni dallarına alıp yücelten…

Geçmişi düşünmek bugün acı çekmek ve geleceğin ümitsizliği arasında gidip gelmek 

Peki insan neden bunları sürekli düşünerek kendisini yorar belki de hayatı...

Açıldım uçsuz bucaksız deryalara

Her gördüğüm yer mavi olduğu anda

Başladı kayığım su almaya 

Gitgide içine çekiyordu beni bin korku bin endişe…

didindim...