Elif Ayşen Benli

O an geldiğinde, beyin düşünmeyi terk ettiğinde ve kalp hissetmeyi kutsadığında, gökkuşağının bütün renkleri görünür olurdu. Ben o gökkuşağının doyulmaz seyr...

O an kıyamet kopsa eminim ikimiz de cennete giderdik.

Sanki ruhu çekilmiş, başıboş, ıssız bir sokak gibiydi. Ve onun birazcık ışık diye yakınan sessiz ferya...

"Ama bir kadın ya da kız olmadan hiçbir şey olmaz!"

"You promised us paradise!"