Yaşamak, yaşamak, yaşamak... Yaşanan bir ömür acı, ıstırap, elem dolu. İnsan huzura asla kavuşamıyor. İnsan bir lâhza yaşamdan kıvanç duysa, bir ömür nefret ...
korkuyorum
korlanan bir alev gibi beni eriten gülüşlerinden
müsellâh bir hasım gibi beni vuran gözlerinden
bir sarmaşık ağı gibi çehremi çepeçevre saran
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
