Fark edersen durma, korkma!
Yıkılacaksa dünya önce senin başına
Aşağı bakmakta lazım insana, aşağı düşmekte
Hatta bile isteye atlamak lazım zulmü bitire...
İnsandan insana koşup durdum
Güzel kadınlardan çaldım, mesut olandan, aklı başında durandan...
Hür insanlardan özgürlük çaldım
Elin yazgısıyla kurdum sofr...
Sırtımı döndüm ya sana
Dünya duracak sandım, yol bitecekti
Bir şey düştü sadece, sonra onun da boşluğu geçti
Kızma, kontrole varacak bakışlarla durma orda...
Üzere olanım; sevmek ve yaşamak üzere
Ayaklarımı parçalayan beladan gitmek üzere
Gözümü açtığım güne başlamak,
aklımı başımdan alanı sevmek,
kanımı emen ...
Hürriyet! İlahi güzellikte imrenilecek güçte
Sorgusuz bir soluk yüce bir dokunulmazlık
Gözlerim gökte, saf özgürlükte
Olmak öylece, sâdece...
Zaman mekan...
Yedi düvel var gücüyle vursa kırılmazdı
Annem ayaklarımı bağlarken öyle derdi
Bağlarım çözülmesin diye dua ederdi
Bilirdi bir bağ olmadan kimse burada dur...
Rivayet edildiği kadar ezberimde yaşamak
Karadan sakın uzaklaşma denildi ancak
Ne bilirdim okyanuslar ayaklarımı bu denli davetkâr kucaklayacak
Uzaklaşara...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
