Merve Bozdağ

Tutsan ellerimi gecenin karanlığında

Yıldızların gökyüzünde parıldadığı anda

İzlesem yüzüne gülümseyen ayı, gözlerinin yansımasında 

Ve öpsem seni bir kez...

Renksiz dünyamın grisisin sen,

Ne siyahsın ne de beyaz 

Tam da olduğun gibi gri

Sabah doğan güneşsin haneme 

Ne takatim var sensiz bir güne 

Ne de solum...

Kırgın olacağım,

Toprağın altında son nefesimi verirken,

Beni buraya iten herkese kırgın olacağım.

Bir çiçeği sulamamış, bir hayvanı okşamamış ellerinizde...

Ölmeyi değil yaşamayı seçmektir zor olan, zira hayatı yaşamak yaşamamaktan daha zordur.

Bazen bende kolaya kaçmak istiyorum, göçüp gitmek istiyorum bu hayat...

Ey benim âlicenap gönlüm,

herkese cennetinin en güzel köşkünü verdin de

sana namevcut mudur?

Ey benim dilhun gönlüm,

niçin kendini ziyan edesin bir munis...