Meha Hilal Kahraman

Ateşin bir eti, bir kemiği; bir canı, bir ruhu yaktığı çok görülür, çok bilinirdi. Değil mi? Oysa ateşin yaktığı Kafdağı'nın o tepesinden bile görünürken bir...

(1. Bölümden Alıntı)

Hani derler ya, zaman, geri dönüşü olmayan anlardan ibarettir ve zaman, sanki elimizde çok varmış gibi dolu gösterirdi kendini bize. Am...

Şimdi, tam şu an ruhumun canı acıyordu. Evet, ruhumun canı. Bir bedeni ayakta tutan da bir candı ve bir can daha vardı ki ruhun şifası onun hissettiklerinden...

Bir gün

Bir kuş olup uçmayı, bir vakitte

o kuş gibi yok olmayı

Çok istiyorum

Sanki hiç kimse görmemiş

O gökyüzünde süzülürken

kimse izlememiş gibi

Ve
...

Çok düşünmek bir işkencedir ve bazen insanlar bu işkenceyi sorgusuzca kendileri üzerinde denerler. Üstelik gariptir ki her şeyi düşünüp sorgulayan insan, bir...

Ağlayan bir duvar görüyorum

silinmek üzereydi gözyaşları

Durdum ve

Dinledim onu gece

birazdan susar mı diye bekledim

Oysa susar mı diye beklediğim

Yıkı...

Bir kavanozun içine sıkışıp kaldığımı biliyordum ama o kavanozun içinde yaşadıklarım ilk defa dışarı taşarken ben onları hissedebiliyordum ve hissetmek, sand...

Sondan birkaç saat önce,

“Hardır ateşi var eden, esastır zamanı getiren.”

Unutamıyorum. Daha parmak uçlarımda hissedemediğim dokunuşların bedelini zihnimin...