Mustafa Torun

koy bunları üstüme gitmeden

aldığın her şey gibi

nefes alışlarımı ritimleri sustururken dinleme

yaklaş bana

doğrular kafana bir gece yarısı geldiğinde ...

depreşmeye başlıyor

gürültü seslerine tutunuş

akıntılara yön bulmaya çalışmanın vazgeçilmezliği

yüzünü gizlemeye neden oluyor

akıp giden tek kalışın göky...

istediğin

düşlediğin

kurguladığın

yabancılaştığın

her saatte hatırladığın

her dakikada unuttuğun

her saniyede aklında olan

hayat/            

       ...

yıkılıyor

gel bakalım

seninle konuşacaklarım bitmedi diyor

zamansız direniyor

bir kapsülün içinde duruyor

öyle

kendisine söylenenleri dinliyor

sürekli...

kırmızı

uğraştırırken seni büyük bir hengamede

sürekli atıp durur

bitmek bilmeyen aşağılık işkence

aptal yok oluşlara tırmandığını

merdiveni yapmaya çal...

zamansız sarhoşluğun verdiği hezimeti tatmak isteyen bir düş kuran uzun yollarda giderken hangi kelimeyi seçeceğini düşünmekte zorluk yaşıyormuş. ona birtakı...

üretim hasarına neden olan birkaç durumdan bahsedeyim diye aniden söze girdi bilgisayardan kafasını kaldırmadan konuşan kişi. varlığın tahribatına ulaşmak ür...

yıkılan tabuların hissettirdiği kıyımlar

yok oluşa sahip çıkan gözleri hatırlatır.

zıplayan okyanus şeritleri

sınırların aptallığını anımsatır.

bunu anla...

“üzüncün senin hangi çağrışımlara uzandı”

anlat

sığınarak

küfrederek

konuştuğun bedenlere

zihninden geçenlerin ne kadar

berraklıktan öte

huzur kaçıran...