Gökdeniz Cengiz

güz dolunca gözlerine

kirpiklerindeki nakış

ufuktan anımsatır

içindeki haybedenler'i

sessiz duraklarda

başıboş soğuk oturaklar

izin ister olmuş ölme...

Bir varmış bir yokmuş gibi

Sayfaların tozu demlenmiş eksikliğinde

Çeviredursan sayfaları

Kendini yeniden yazıları bile gözükmeyen

Ciltsiz kitabın en başı...

Bir şeyler olması gerektiği gibi mi?

Yoksa yanılsamalarım mı yine?

Yazılması gereken çoğu şey yazılmış da

Susturulmuş gibi

Bırakıyorum kendimi artık

Bul...

Düşüncelerimizin ve kalbimizin çelişkisi, bu parçanın sözleridir.