Oğuzhan Kaya

Kendimi kimsesizliğimle bulur oldum

İçim solumu kemirirken

Elinden tutamamaktan yoruldum

Birbirinden alakasız iki renk iken

Birbirine karışamamaktan boğu...

Güneş batar, düşler döner kızıla

Unutursam tükür,

tükür suratıma

Bu kabuğuna saklanmış iradesizliğin

Keşkesini bırakırken vedasına

Bir şiir karala
...

Düşü yatağa terk edebilene güzel yol

Uzayıp gidebilir rastgele

ve

Sabah yeni bir ihtimale uyanmak

Adımları kulaçlara ve çırpmalara karıştıran

Bu gürültü...

düşüncelerimi susturamadığım

ellerimi ısıtamadığım bir yığın anı,

ve bu çıkmazı önüme koyan

yolu ayazlardan yakasını kurtaramamış.

kuzeyli bir dost ve on...

Kimsesizliği yalanlar altına gömer,

adının yalınlığı anlam olur.

Çınlayışlar boşluklardan yansır

Eski bir resim ellerine ıraksar.

Bilinmeyenin alt yazısını yazıyorum

Kime ne anlatacak

kime ne hissettirecekse bu dizeler

mesuliyeti her kime ait ise,

Adı, kırk beş metronom

Acelesi var...

Son defa baktık aynı gökyüzüne

Kaç yıldız kaçtı bakışlarımızdan

Kimsesiz sahillerde sustu dalgalarımız

Seni hatırlatan tek şey gecenin derinliği iken

Ben...

Göz torbalarıma yer edinmiş ölü toprağı

Rengi gök karası,

Gitmek sanırım ağır gelmiş

Soyulmuş yüzümün açlık beyazı,

Yerine çaresiz bir çocuk geçmiş

İrad...

Geceleri,

kısılır sesim.

Karanlıkta,

küçülür göz bebeklerim.

Adımı dudaklarında arar,

Avuçlarıma hayal toplarım,

Neden?

Gözlerine bakmadığım her an biraz eksiğim hayattan

Elini tutamadığım her saniye geç kalıyorum ölüme

Ömrümün en güzel saniyeleri bunlar

Erişilemeyen ağacın...