OKAN BOYDAŞ

Bir zaman kırıntısının kucağında doğduk

Büyüdüm, bir boşluğa bırakılırken gördüm bizi

Çivi çiviyi söker dedin, hurafeler aşkına

Şifa diye vadettiğin vebay...

Ey büyük kayıplarla adını yazdıran renk

Bulut kadar beyaz, evet, kağıt kadar beyaz

Yoksa bir sokak düşüneceğim hiçbir yere varmayan

Oradan zayıf bilinçler...