çıkmaz sokaklar mı kaçırır insanın uykusunu
nereye çıkacağı belli olmayanlar mı
başkentte,
kendine has ruhsuzluğuyla donanmış
soğuk ve kimsesiz sokakları...
bu gece en güzel şiirleri yazabilirim
ustalardan yahut çıraktan
bu gece hayal kurabilirim artık
en temizinden en imkansızından
bu gece gökyüzünü görebili...
bizler toplumun üvey evlatları
sütünden ilk kesilenleriyiz
uyumsuz perspektiflerle bakılan
tüm kapalı pencereleriz
zemheri kesse de ruhunu
bi'kibrit ist...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok