Reyyanur Solmaz

  Bir şeyler yazmak güdüsü belirince önce bir üşengeçlik ve korku basıyor. Ne yazacağım endişesi hafiften bastırıp kim yazacak o kadar ...

Cennetten kovuldum, kanatlarım yolundu

Bir yere varamayan ruhum gitmekten yoruldu

Gökyüzüne tutunmak, asılı kalmak istiyorum

Ayaklarımın yere değmesinden sıkıldım

Kuşlarla konuşacaklarım var

Özgür hissediyorlar mı merak ediyorum

Gökyüz...

Kaç kış üst üste görürse görsün

İnsan bahar gelince yine güneşe döner

Yaktığı her ateş sönerse sönsün

Kalan küllerden yeniden yakar

Çünkü yaşamaya yazılm...

Her sabah güneşten azar azar çalardım

Ceplerim ışık dolu, tepelerden kaçardım

Bir perdenin ardından izliyor gibiyim dünyayı

Bedenim yaşıyorken bilincim her şeye tepkisiz

Ben yönetmiyorum, ne hareketimi ne vaktimi

Gölgem bile düşmüyo...

Yeşil yürüyüşler yaparken mavi hayaller kuruyorum

Avucumdan kıyamadığım çiçeklerin gölgeleri dökülüyor

İçimden huzursuzluk iplik iplik sökülüyor

Ve işte ...

Yerimde görünen binlerce yansım

Tersten bakıyor dünya yüzlerime

Suladıkça coşar, bir çiçek yangın

Kıvılcım yağıyor göklerden üzerime

Çarpışan hayaller ge...

Seyreltilmiş arzularla hevesimi oyalarım

Yoğunlaşmış hayallerim beklemekten katılaşır

İdarelik sevinçlerle ruhumu yatıştırır

Pencereleri açar perdeleri ka...

Ve ben

Yokmuş gibi var olan ben

Bir gün okunması umuduyla şiirler yazıyor,

Evrenler anlatmak isterken olmazlar susuyorum

Yaşamak arzusunun telaşıyla yanı...