Rumeysa Topuz

Gözlerimi buğulu camdan avucuma çektim.

Plak sar başa yaparken dinledim,

Camıma vuran damlacıkların sesini.

Anılarım zihnimde taptaze bir sardunya gibi.

...

Yar,

geceler beşik, gülüşün ninni.

Düşüncelerimin ağırlığı altında çıkardım son paketi.

Benimkisi,

varlığı ayakları yerden kesen

tarifsiz bir sevda idi....

Uzun süredir şiir yazıyorum. Şair olmak çok zormuş çünkü elin kalem tutması için yanmak, aşık olmak gerekiyormuş. Ben kalemi bırakalı aylar oldu...

Zaman zaman rüzgarın ucunu kıvırdığı gömleğine bakındım,

havalandı dudak uçlarım.

Ne ay ışığı yansıtır

kutup yıldızını, ne de fener...

Gönül gözüyle görd...

Şehrimizin kuşları artık özgür.

Pencereni sonuna kadar arala, çünkü yağmur içeriye hasret...

Her sulanan çiçek açar sanma,

Yok olursun hüznünde.

Hep izin kalır, ardın sıra durur sanırsın,

Dalgalar alır yine yalnız kalırsın...

Birkaç kağıt ve müre...

Dans eden perdelerin ritmine daldım

Aklımın ücrasında kazılı seni andım.

Yanıp susadığım bir girdaptı çıktım,

Şehrin sokakları söndü, dönüp bakmadım.

Ashabın şehre olan hüznünü düşün,

kuşların mahzun terk edişini gör.

Vur hançeri kalbine, vur vur...

Kaldır gözlerindeki perdeyi.

Güller bitsin hançerli g...

Gelişin,

güneşin doğuşu gibiyken;

gidişin küçücük bir yıldız gibi...

Uzaktasın ama parıldıyorsun,

bir umut gibi..

Yine yaşlı gözlerim,

dalgalar gibi karışamadı ruhumuz,

hissedemedik biz bizi...

Tek bedende var olmak doyuramadı bizi.

Oysa ahenk ile dans eder dalgalar....