Sargas

Sarı bir hayata başlarken onlar

Bir şairin söyleyecek neyi varsa

Benim de söyleyeceklerim var

Kara dumur çiçekleri altında sevişen

Ölülerin bu kızıl dans...

Yaşamaya sebep bildim doğrulduğum yeri

Sırtım açık bu gece

Anne fikri gelir oradan üşüdükçe

Yorgunum örtünsem bir gün ne büyür

Tohumlarını ektiğim dünyad...

Söylesene

Gözlerindeki geçmişin tadı

Hangi yoldan geçmeye benziyor

Bir sapakta ansızın katıldığın kaosu günde kaç kez hatırlayıp

Geceleri kavga ederek uy...

Önce çıkıp seçse miydik aklımızdan geçeni

Sorsalar bir şehri baygın ve kimsesiz bırakacak kadar

İleri giderdik belki de

Önce kendimize bir parça efendilik...

Aklına kazıdığı birkaç hatıraya köpeklik edip

Hayal ettiği kemiği bulmaya çalışan o yabancıyım artık

Sahipsiz aldanmanın

Sahipsiz yola çıkmanın ve tasması...

Kara ufukların ağlattığı ilhamla reddediyorum

Övülmeyi ve giderek acıyan her bereyi

Saçların beyazlığını reddediyorum aşkın metafiziğini

Ağzındaki salyala...

''Çünkü adını duyduğumda kalbim biraz kırılıyor.''

böyle olmasaydı
biz birbirimizi her zaman üzerdik
bizim bütün düzenimiz kargaşada düzendi
sen dudağını kilitlerden ağlayıp küserdin
inan
dokunulamayaca...