sude

derim ki

ben ne günlerin batışını gördüm

soğuk bir şubat gecesi

basiretsiz bir adamın yatağında

bedenimin cenazesini gömdüm 

ben ne Ay’ların kudretle do...

Apollo’nun görkemli güneşini sarmak, 

kolaydır zalim âdemoğlu için

ey benim görkemiyle yıldızlara doğan; hilal yüzlü sevgilim,  

Artemis’in oğlu, ben sana...

biz farklıyız

sen amansız gölgelere sığınır âşk sanarsın

aciz vücudunu doyurur tutku sanarsın

bir çift göze bakar

dipsiz karanlığından kurtuldum sanar...

kazananı olmayan savaşın

iki üryan bedeni

bizimkisi

bir madalyonun

iki farklı çehresi

aynı alevden doğma

iki yaralı ruh.

denizlerim, gözlerimden

ellerine akar ama

nehirlerim korkutur seni

yağmurların çehremi ıslatırken

dalgalarım bedenini sarar

hep derim

bedenim ağır gel...