Sevim

Kimsesizliği yalanlar altına gömer,

adının yalınlığı anlam olur.

Çınlayışlar boşluklardan yansır

Eski bir resim ellerine ıraksar.

Göz torbalarıma yer edinmiş ölü toprağı

Rengi gök karası,

Gitmek sanırım ağır gelmiş

Soyulmuş yüzümün açlık beyazı,

Yerine çaresiz bir çocuk geçmiş

İrad...

Şehrin gürültüsü hep bunlar

Toz toprak içinde saygınlık

Sayılı kilit taşları yerleşiyor kalbime

Sokaklarını düzeltiyor

Mis kokular sürüyorum zihnime

Dim...

Eskinin esintisi var ruhumda

Parşömenlerin kokusundan hallice

Düşüncelerimi mumyalıyorum hayallerime

İskenderiye'nin yakılması kadar anlamsız şimdi yanılg...

Gözlerine bakmadığım her an biraz eksiğim hayattan

Elini tutamadığım her saniye geç kalıyorum ölüme

Ömrümün en güzel saniyeleri bunlar

Erişilemeyen ağacın...