Şükrü Aslan

Gönlüm var.

İsine karanlığın

Ferine gözünün

Ve vaktin gelmeyenine

Seninle birlikte

Akıp duran nehre

Kederin bitmeyenine

Ve yıllanmış dert gibi, içimde...

Kahverengi gözlerin can yakacak gibi bir hali vardı.

Can yakacak kimse yoktu oysaki. O kahverengi gözlerin ne içtenlikle gülümseyebileceğine, ne de öfkeyle ...