İkbal Tutkun

Süzüldü gece

toprağa düştü

tanrının gözlerinden

ve karanlık ete kemiğe büründü

sıyrıldı beyazın gölgesinden

Dengesizlik içinde dengedeyim

güneşi aya

gündüzü geceye bağlayan bir sürgündeyim

peşindeyim karanlığın

sürekli peşindeyim

izin verin anlatayım;

tutunma...