Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
küçükken böyle değildi
ağlamak acıtmazdı
hayaller sonsuzdu
sanki hayat pembeydi
şu an sadece tozum artık
sinekle arkadaşlık kurduğum zamanlar
uzak deği...
Soluksuz bir mavinin önünde, çizgisizim.
Kaybettiğim sokaklar arkam da
Geç kaldığım sesler kulağımda,
Gözlerimde ki mavi karanlıkta.
Adım atsam boğlurum....
bi o kadar yakınsın,
bi o kadar uzak,
karşılaşmamız bile, hayli zor bizim..
seni sordum yıldızlara;
dışarısı kaskatı.
rüyalarımda bile yoksun
bu nasıl...
Unuttuğum bir şeyi doğduğumdan beri özlüyordum. İnsan bilmediği ve görmediği şeylere de özlem duyar. Dumanların içinden bir elçi geldi. Unuttuğum şeyin sabit...
İrili ufaklı atıyoruz taşları.
Her değen incitmiyor
ama hiçbiri de ıskalamıyor.
Ben vardım sandıkça yol uzuyor.
İri yarı bir silahtan
hayalin ateşleni...
Baharın hüznü dokunuyor masmavi gökyüzüne
Hafif bir griliğe batırıyor fırçasını
Sallıyor sağa sola arsızca
Bi kaç çocuk üşüyor şimdi, bi kaç ayrılık yaşan...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok