Islak göğe hançer gibi saplansa figânım

Bilmem nice güz yağmuru hacminde revânım

Hiç dinmedi senden beri rûhumdaki sancı

Günler gece, aklar kara, aynam ne yabancı

Küskün sana, tüm maziye, hercâi şu bendim

Ardın sıra tâkip eden mahcup saye bendim

Galip ne ki, mağlup da ne? Ben kendimi yendim!

Dönmek geri mendir sana, dik dur ve ilerle!

Bakmak geri haktır sana, yâd et ve içerle!