Karalığını gizlesin diye kötüden bahsedip

Yokuşa düz tırmanmayı denedim

Gecenin en özlem saatinde 

Kesik konuşmaların ortasındaki o tuhaf bakışa

Ait olmanın kaşıntısı

Varmanın tekinsizliği yüzünden

Döndüm.

Başımın ucuna koyduğum bir yudum şüphe

Etinde dünden kalmış kızarıklığı yokluyor

Boşluğa o, dönüyorum

Aklımda unuttuğun kokuya

İki ışığı olan geceye

Ait olmanın kaşıntısı

Çekiyor yakamdan

Bizi,

Telaşlı düzen fırlatacak boşluktan

Aynanın bir ucunda tomarla pişmanlık

Seslendi: Dünya yakınlık(tır)