Anlamımı kaybetmeye yüz tutuyorum. Neşemden dökülüyorum. Umutlarımdan yıkılıyorum. Yüklerimden kalkamıyorum. Düşlerimden uzaklaşamıyorum. Kırıklarımı toplayamıyorum. Söyleyemediklerimi dökemiyorum. Çığlığımı haykıramıyorum. Hasretimi kavuşturamıyorum. Gözlerimi güldüremiyorum. Nefes alamıyorum. Nefes, beni alıyor. Âteşime yağamıyorum. Âteşim, beni yakıyor. Küllerimden doğamıyorum...
Zamân akıyor; ben, zamâna mıhlanıyorum.
Melike Baran
2024-12-11T22:56:12+03:00O kadar güzel ki. Rûhuma su serpti... 🥹🤍
Çok teşekkür ederim ince düşünceniz için.
Sezgi
2024-12-11T22:40:47+03:00🌹🌹🌹
https://open.spotify.com/episode/5HzMpd9o2UFz6YYC48xDUs?si=KTbFyUemRQKl3rEg9UlMpQ&t=11
Melike Baran
2024-12-11T19:50:31+03:00Çok güzel ve haklı söylemiş Adem Dede.
Elbet boşa değil... Umuyorum ki bir tekâmül hâlidir.
Teşekkür ederim.
Hakan Akçin
2024-12-11T14:10:58+03:00"Âlemde gam kişiye demâdem gelir gider
Âdem mi var ki âleme hürrem gelir gider"
Adem Dede birkaç asır evvel söylemiş bunu. Bu çekişler, kopuşlar bu dalgalar boşa değil elbet. Kül de doğar, ateşte yağar. Kalemden dökülen kelime değil de belki bir tekâmül halidir. Bereket dilerim.