Bazen susarsın. Bazen susmak gerekir çünkü. Her şeyi bakışlara gizlersin, her şeyi zihne saklarsın. Sadece bazen susarsın. “Susmak” ne ilginç bir kelimedir. Her şey harflere saklanmış bir gizlilik sanki. Görebilmekse bir sanattır. Her harfin çığlıklarını kulaklarımda hissedebiliyorum. Bu, dünyaya olan bir isyan çığlığı mı, bu onca kayıpların içinde tekrar kaybolmanın çığlığı mı? Anlamak ne güç... Her şeyi anlamak güç. Garip senaryolara mahkumuz. Ve bu senaryolarda ne olduğumuza dair bir fikrimiz yok. Belirlenen hayatları yaşamaktan öte...

Sanırım bu yüzden susuyorum. Sanırım bu yüzden “susmak” benim için anlam dolu. Bilmiyorum.

Bazen bir kalbi göremezsiniz. Dolu bir kalp burası için fazla kırılabilir.