Işığın politikalarından uzakta, karanlıkta... 

Dileğin, söndürmekse dünün mumlarını

Aç kollarını, alacasında günün, 

Bu aşkın hipotenüsünü gerelim sevgilim. 


Bağnaz dudaklarınla uyandır aymaz boynumu!

Uyandır geceyi,

Gecenin hayrını gündüzün şerrinden ayır!

Dokun ilkel ellerinle, hünerli ve çarçabuk

Bu aşkın alanını genişletelim sevgilim.


Sokak ortası, şehrin göbeği,

Patlak gece lambaları altında...

Ve aldırmadan şu kimselere, 

Şu tapularını çekmecelere saklayan,

Ziynet biriktiren;

Aç komşulu, göbekli kentlilerin uyuduğu saatlerde,

Gece yarısı henüzken ve aceleye getirmeden, 

Yıkalım tabuları, yırtalım tapuları;

Bu aşkın manifestosunu yazalım sevgilim. 


Bırak alsın gün doğumları bırak alsın öcünü,

Islak kaldırım taşları bırak güneşe kalsın!

Nasıl olsa gücünü topluyor gece,

Nasıl olsa bizim geceler...

Bu aşkın kolluk kuvvetlerini doğuralım sevgilim.