Bektaş Şenel

Kan ve kemikten

Çağımıza toplu şakalar

Ölümse çekiyorum

Çığlık adında bir arkadaş, sahibi çok

Bizim çok tanıdık, bizi çok tanıdık ölünce çok

Özümse çeki...

elimde mor bir sarı

var ki tutuyorum evet bazen

sabahın hacmi oluyor

bazen şarkıdan oluyor elleri

bazen bir binadan seçiyorum

soludukça ileri, soludukça...

Beni kazı yerimden. zeminini boyuma kur.

Derinlik savunmayalım. ıssızınla karşımda dur.

Olmayanla avunmayalım.

Taşır içindeki okyanusu geminden.

*

De ki...

Ne o elindeki Bana doğru? Yurdu mu yoksa bir tilkinin

Gözlerinden gibi sivri camdan, Bana çöller mi anlatacaksın

Havandaki ne, Sen ne geldin de ben Neye ha...

Bir. hızın içindeyim çoktan. İzsiz. rüzgarım yok olmaya.

Durmam ilerletir. Kalmam çok gitmeye öz Bilirim.

Hafıza, ışık ve sesten: elli adımlı günler

İçerd...

Anlamaya değil hissetmeye...

Gece gelen kuş. Ses gibi kuş. Buraların yabancısı. Sesiyle beni arıyor. Ben onun arkadaşı değilim. Göğün tılsımından evet. Bir ...

Oda duvarlarının hakkımızda bildiği tarih, gösterilebilir dünyamızın tarihinden büyük.

Her şey kadar küçülebilirim. ve her şey kadar büyüyebilirim. geceleri...

Başlat kantoyu nehir. Dolunay bizi tanısın.

Yüzünün uyardığı özgürlük

ve sen bugün en az iki kere varsın.

Hem bak loşsun üç kere, dört kere hoşsun yani: b...

Rüzgarla bahar, yüzlerle umut

Böyle var, senin hep tarihli ellerin.

Baktıkça ölmez şeyler hatırlatır

Varlığı oluşturulmuş, doğurulmuştur ha bire

Ve bilir...

Bir kediyle yaşamak

her gün özenle Sevdiğin bir soluğa bakarken

bakışlarından Sevdiğin bakışlara

çizilen

Sürekli bir

Sevgimi anlıyor musun

Sorusudur.
...