Rüzgarla bahar, yüzlerle umut

Böyle var, senin hep tarihli ellerin.

Baktıkça ölmez şeyler hatırlatır

Varlığı oluşturulmuş, doğurulmuştur ha bire

Ve biliriz acıyarak yücelmiştir ellerin

Ama bunu sanki dün öğrenmiş gibiyiz, niye?

Korkumuzla büyüyen şeyleri

Yenilmeze benzetmişiz uzunca niye?

Tarihi unuta mı yazdık?


Güneşten, buluttan büyüğü mü var-dı?

Herhangi bir dağdan, sakinlik akan sudan

Büyüğü mü var-dı değişmekten

Üretmekten, sevinmekten, ölmemekten

Büyüğü mü var-dı? Bak!

Bir kuş hala uçuyorsa, bize

Bir deniz hala parlaksa, bizim

Bir inat ıslığıysa duyulan, bizden

Öteki yok, başka yok

Seven her şey bizim.

Sevmeyi durdurursak

düşeriz.


Neyse. Her şeye, bir sürü, yedi tane neyse

Hadi kalk hadi kalk, dünya bize süsleniyo

Şimdi dans zamanı şimdi renk zamanı

şimdi

BİZE KIRMIZI ÇOK YAKIŞIYOOO