Ağlama,
Çare aranmaz böyle mevsimde düşüp doğrulmaya
Tutunur gideriz bir telaşa turnalar gibi
Karışıp mayasına uykusuzluk yeneriz.
Bir omuza dokunmak, bir kucağa ilişmek,
Hayat sarılıp sokuklanmakmış baksana
Sen de bul tellerini, yatış gövdenle
Bir hüzzam gecenin şarkısıdır,
En acının, en karanın arkasıdır
Geçer, alış, yanılgıdır; ağlama.
Bakma benden tarafa, görme
Bahar getiren çiçekler koydum boynuna
Akladım, helalledim her halini
Kıymetler yazdım alnına evet
Ben öptüm gözlerinden, ben sevdim
Sarılmakta yangın o kucak,
Çocukluk kadar hakkın,
Çocukluğun kadar senin, ağlama
Ağlama,
Aldım günahını defterinden,
Mürekkepler, eczalar aldım canıma değer
Yetiştirdim umutları gövdene, al kullan
Seversin diye tuttum kendimde, sev
Bak bir pencere güneşi, bir perde
Bak öykün bahara meylediyor
Al sularımı, uykularımı bildiğin göklerden
Soğuksa ben dururum olsun,
Ateşse zaten yanamam;
Götür, senin olsun ellerin kadar
Ağlama, gelmem aynalarına tamam
Şimdi bir hırka gibi üzerinde
Yuvasına sinen mendiller bulasaydım
Yüzünü sevmek, başka yüreklere nasip
Böyledir oluru derler,
Sen severken kendini, beni anla en çok
Beni duy, beni dinle, ağlama
Bir gece başka sabaha ilişti
Gördüm devrini yıldızların,
Akyıldızdan gök maviye bir kadeh
Kırıldı hatrım,
Beni bırak uzağım dünyama evvelden
Bir alevin bendi ki bende kalır, atmadım.
Ağlama
Aldım günahını gecelerden
Ağlama
Bak ben ağladım.
