Kader penceresinden uzattı başını

belki kaçmak istedi, kalmak belki buralarda

bir lahza korkuları sardı onu, sarmaladı

taş oldular yoluna, kaçamadı

kalamadı da.


Bomboş bir müphemiyet

bir dünya kenti içinde kocaman

her soluğunda yaşadığını sandı insanlar;

oysa hisleri toprağın altında

almıştı yerini çoktan

duymadılar, görmediler, bakmadılar.