Hayatı dışarıdan izlerken birden içeride olmak istedim
Nefes almayı bilmeyen her hücrem endişe ve korkuyla titredi
Kendime bir ses bir beden beni tanımlayacak bir ben aradım
Bana değecek beni duyacak beni görecek bir sen bekledim
Duyularım açıldı artık dönemem
Beni bilen senler birikti gidemem
Sıfatlarım var renklerim hislerim var
Korkuyorum bir daha eskisi olamam
Kendimi doğurmanın sancısını yaşıyorum
Ve biri olabilmek için bin beni öldürüyorum
Artık inanamam beni zehirleyen o paslı masallara
Çünkü zihnimi yıkadım ve gerçeği görüyorum
Beni ben yapan o hakiki öze dönüyorum