Burnumun direğini sızlatan sesin
Koynuna dudaklarımın değdiği tuzun
Bir de o bacakların vardı sevgilim
Bembeyaz ve pürüzsüzdün
Dokunmaya bile korkardım
Çünkü ürkek ve kusursuzdun
Ama artık giderek azalıyorsun
En eski sandaldayım ve su alıyorsun
Biriktirdiğim bütün kelimeleri yitiriyorum
Seni de, bu şiiri de artık bitiriyorum
