Bizi bu yangın söndürdü anlıyor musun?
Bizi kara kış gecelerinde
Bizi uzak şehirlerde
Bizi bitip tükenmeyen yollarda
Bizi alazı harlanmayan vuslatlarda
Bizi içinden aldığın masallar inandırdı mutluluğa
Üç kez takıldı ayağımız, her seferinde üç elmaya
Güneş kurusu hasretle terbiye edildiğimizdeydi ilki
Bizi yolların insafına bıraktığında
Sonra seslerin geceye ve gündüze hükmü kırıldığındaydı
İhtilalci bir tek hece olunca aşk
Üçüncüsü, gözlerimizi kaçırdığımızdaydı sözlerin kanattığı kalbin küçüldüğüne
Bizi aşk
Bizi özlem
Bizi ayrılık
Bizi bizden...
